اروپايي ها در گام ابتدايي مذاکرات انتظار نداشتند ايران با يک پيش نويس منطقي وارد مذاکرات شود همين امر باعث شد که غرب در آغاز مذاکرات ادعاهايي همچون ايران مذاکرات دوره هاي قبل را قبول ندارد و چيزهاي تازه مي خواهد را در رسانه ها مطرح کرده و نوعي جوسازي رسانه اي انجام دهد.

چند روز بعد اما ايران اعلام کرد که پيش نويس ما مطابق برخي توافقات در مذاکرات دوره هاي قبلي برجام، قطعنامه 2231 شوراي امنيت است. اين مواضع ايران تا حدود زيادي جلوي بهانه تراشي هاي غرب را گرفت.

در مرحله بعد اروپا تاکيد کرد که ايران نسبت به خواسته هاي خود انعطاف لازم را ندارد و به سمتي حرکت مي کند که مذاکرات به سمت شکست حرکت کند درست همان لحظه که اين ادعا توسط رسانه ها با کددهي ديپلمات هاي غربي طرح مي شد، مشخص شد که طرف هاي مذاکره کننده پيش نويس ايران را پذيرفتند. اين برعکس خواسته اروپايي ها بود که مي خواستند بيرون از اتاق مذاکرات دستاوردي در درون اتاق مذاکره داشته باشند.

اين مسئله البته تنها يک دليل داشت که اروپايي ها را مجبور کند که براساس پيش نويس ايران مذاکره را ادامه دهند و آن هم ايستادگي 20 روزه ايران و تاکيد بر پيش نويس اصولي بود.

سرانجام اما پس از پايان دو دور گفتگو با 1+4، تيم ها براي استراحت به پايتخت هاي خود برگشتند مسئله اي که خواست ايران نبود اما با پيشنهاد طرف هاي اروپايي موافقت کرد.

به نظر مي رسد اروپا بعد از دور اول مذاکرات مواضع منطقي تري اتخاذ کرده است زيرا وقتي با منطق ايران مواجه شده و پاسخ دقيقي براي آن ندارند بعد از پايان هر دوره مواضعش افول کرده و بيشتر به خواسته هاي ايران تن مي دهد البته استفاده از هربه اتمام وقت براي مذاکرات همواره دستاويزي است که غرب براي فشار به ايران مورد استفاده قرار مي دهد.

تاکتيک ايران در حفظ زمان و سرعت مناسب در مذاکره باعث شده اروپايي ها برعکس آنچه ادعا مي شود که زمان توافق رو به اتمام است، باور دارند که زمان براي غرب رو به اتمام است و بايد زودتر به نتيجه برسد.

انتهاي پيام/ک